Alhoewel we inmiddels al van Spanje naar Engeland gezeild zijn (lees ook deze) en van Engeland naar Nederland, moesten we dit blog over Sada nog schrijven. Over de finale van onze reis volgen binnenkort nog twee blogs.
Sada
De dag nadat we in Sada zijn aangekomen en we Steef oerend vroeg hebben uitgezwaaid, kunnen we op de luchthaven de belangrijkste pakketjes die dit jaar naar ons verzonden zijn, in ontvangst nemen: twee blakende kids, in nieuwe kledij gestoken en voorzien van vele verhalen uit Soest en omstreken. Maar ook de postservice zelf mag er zijn: Syb en Anne en ons jongste neefje Tjibbe.
op Schiphol staat onze ververste crew klaar voor vertrek
jr. XL met jr. XS
Het is een groot feest met z’n allen het verblijf in Galicië te starten. Met onze huurautootjes rijden we naar een luxe villa in Crendes. Daar worden de vertrekken, het zwembadje en grasveld snel goed bevonden en start een gemoedelijke week met z’n zevenen. Na elkaar zo lang (of nog nooit) gezien te hebben is het fantastisch ruim de tijd met elkaar te hebben: we BBQen naast het zwembad en loungen tot laat in ons prieel.
de familie staat in de rij om Tjibbe te mogen voorzien van calorieën
Gelukkig heeft onze lieve kleine neef vaak en veel honger
Terwijl NL zucht onder een hittegolf twijfelen we in Spanje af en toe of het wel warm genoeg is voor een duik
Althans, de volwassenen twijfelen. De kids springen gewoon en gelukkig is ome Syb ook al snel te porren voor een duik
Tsja, zo wil je wel ff wachten tot je boot weer gerepareerd is
Dat was ook weer ff geleden: de laatste bubbelbadfoto
We doen een stedentripje naar a Coruna, waar we vanzelfsprekend meteen naar onze ‘eigen Heladeria’ rennen: de beste en grootste ijzen van Spanje, nee, van de reis. Ook hebben een stranddag nabij Ferrol. En regelmatig checken we hoe het met de boot gaat. Ons schroefloze schip baart enig opzien op de werf en we maken afspraken over het starten van de werkzaamheden.
En deze foto werd hier eerder ook al weer bijna een jaar geleden gemaakt
Het grote spul neemt een borrel in a Coruna,
en de jongste telg maar weer eens een stevige fles
Uiteindelijk krijgen we toch nog een echte stranddag
de beach boy en girls houden de wacht
Tjibbe maakt ook deel uit van de nautische veiligheidsploeg.
Als we Syb, Anne en Tjibbe met pijn in ‘t hart hebben uitgezwaaid (dank voor de heerlijke week!!!) en het huis hebben achtergelaten, verhuizen we terug naar de boot. Daar is de rommel een stuk minder dan verwacht omdat de operatie aan de boot kunstig endoscopisch wordt uitgevoerd en grote wondoppervlakten binnen in de boot zo dus uitblijven. Het tempo is zelfs zo hoog dat we binnen twee weken na aankomst in Sada, het water al weer in kunnen. De reparaties zijn keurig en deskundig uitgevoerd, zo bevestigt ook de expert van Pantaenius en wij zijn enorm opgelucht dat onze ramp zo met een sisser afloopt. De aandrijflijn vanaf de motor is zo goed als nieuw en als we proefvaren blijkt dat we door de verse lagers en keringen meer vermogen uit de motor halen en dus harder varen. De timing van de werf blijkt ook fantastisch: er komt na weken noordenwind een klein weergaatje met zuidenwind aan en dus gaan we na te waterlating snel op pad. Op de valreep ronden de kids in Sada hun schooljaar af hetgeen we vieren met een toneelstuk en reuze ijscoupe. We doen de laatste inkopen voor we weer de zee op kunnen richting Engeland, skelteren een extra rondje door het park en beleven twee avonden feesten in de stad. We hadden deze tweede versie van NW Spanje niet gepland, maar desondanks hadden we weer een heerlijke tijd in de omgeving van A Coruna.
We trekken weer in in de boot. Helemaal relaxed is het niet. Doortrekken van de plee kan niet, de gootsteen kunnen we alleen gebruiken als er iemand met een puts onder de boot klaar staat en de ladder is niet veilig voor de kids. Spullen aan boord krijgen vergt ouderwets takelwerk. De poppen en hun toebehoren mogen vanzelfsprekend ook de ladder niet op van hun ouders.
Gelukkig mogen we de ‘vliegtuigtrap’ lenen van de buren. Dat maakt het leven een stuk makkelijker en met name ook veiliger.
We ontmoeten de crew van de Mar-Jolie die in Coruna ligt! We hebben een supergezellige dag in en rond de haven waar natuurlijk weer een feestelijk festival aan de gang is
We genieten nog een paar dagen van Sada en alle Spaanse lekkernijen
De gemiddelde ijsboer heeft hier minstens 60 smaken
Wekelijks is er een fiesta in Sada. Vaak incluis kermis
Zeeziekte is in dit geval duidelijk niet geassocieerd met hoogtevrees
En ook niet met deglutitiofobie (angst om doorgeslikt te worden)
Ook ‘de skelter’ is inmiddels een oude bekende deze reis.
Hij komt hoog op de wishlist voor ‘thuis’ te staan
De Jonge Bermsteppers hebben een neus voor verse munt ontwikkeld en slaan aan het plukken als ze een bosje ontwaren
Een ‘jaren 20 festival’ biedt opnieuw kansen op vertier. Dhr Cousteau jr. speurt naar onbekend leven
Spelletjes uit ‘oma’s tijd’ zijn gratis te spelen en blijken verrassend uitdagend en heel erg leuk
Af en toe is het zo druk om de vijver dat de grootste uitdaging wordt om niet je buurman te vangen
Twee prinsessen doen de feestelijke schooljaarafsluiting in Sprookjesstijl
Het vooronder wordt voor de aangelegenheid omgebouwd tot slot
Over naar groep 4, dat mag gevierd worden!
Als de boot (bijna) klaar bedanken we Beti voor de snelle en accurate service van Cadenote
De boel staat al weer in de primer: de finale is in zicht
Als we de schroef weer geplaatst hebben en de laatste kladder antifouling is aangebracht zijn we klaar voor de tewaterlating
We vergeten het verse hijstrauma en beschouwen de tewaterlating als een groot feest. De thuisreis kan weer worden voortgezet!
Omi Ineke 24th August 2018
En weer …PRACHTIG……’t verhaal en de gezellige familie foto’s………
wat een feestelijk gebeuren!
Dank!
Liefs van omi en opi