de voorbereiding: PRIK

Al drie kwartier vermaken Louise en Minne in de wachtkamer van de GGD een hele club reizigers in spe die de donderdagmorgen nuttig besteden terwijl buiten de stront van de dijken waait. Wel worden hun spelletjes steeds wat stormachtiger, maar er lijkt begrip te blijven bestaan onder de wachtenden tot het moment dat we tot het eigenlijke consult over mogen gaan. Een sympathieke dame vraagt uit, vult in en checkt en zo eindigt een lijstje met landen uiteindelijk in een lijstje met prikken. Op z’n Oost Russisch mogen we de wachtkamer weer in, een loketje verder ons melden en weer wachten op toegang tot het prikhok. Zo bereidt de GGD je niet alleen voor op microbieel geweld uit de tropen (en van dolle honden), maar ook op alle administratieve rompslomp die bij het inklaren en stempelen van een zeilreis hoort. We laten de schouder nog maar eens een keertje rustig zakken om ze een half uurtje later te mogen ontbloten. Minne wil starten en is erg enthousiast over wat ons overkomt. Zonder een krimp te geven (drie prikken!) zet hij op eigen verzoek de toon en even later hebben we onder zijn toeziend oog (en met zijn neus er bovenop) allemaal een serie pleisters te pakken. We wervelen naar buiten, waar het inmiddels tegen de 7Bft waait en trakteren onszelf op een paar uur TunFun. Past uitstekend bij een voorjaarsstorm. Twee uurtjes later stuiven spoeden we naar huis om voor de dakpannen van het huis waaien thuis te zijn en opi en omi te kunnen ontvangen die een paar nachtjes komen logeren.

Gezellige zaterdagmiddag: inenten met z’n allen!