Guernsey

De hop richting Brest kende een tussenstop op Guernsey. Hadden we een mooie tocht vanaf de Engelse zuidkust en een leuke bestemming om ff met de kids te vertoeven. Omdat we niet in de haven achter de ‘sill’ pasten mbt diepgang bleven we ‘buiten’ liggen. Ook prima, iets minder beschutting, maar met de verwachte ZW wind voldoende rustig. We lagen NB naast ‘mede-vertrekkers’: de Hoppetossa, met een Zweeds-Nederlands stel. Heel leuk mede-gestemden te ontmoeten en ook weer leerzaam in het kader van technische en meteo-gerelateerde discussies.

Op Guernsey lagen we een dag of 6 geparkeerd vanwege overtrekkende onweersbuien (mega veel regen, en natuurlijk hadden we een patrijspoortje niet helemaal afgesloten en hadden we een doorweekte matras in een toch al 90% luchtvochtige omgeving) en fronten met serieuze wind. Desalniettemin konden we veel buiten zijn en het prachtige ‘subtropische’ eiland verkennen. Natuurlijk per fiets.

‘tandem’

De Guernseyanen zijn nogal vriendelijk in het verkeer en dus was het geen probleem over hoofdwegen te fietsen (ons konvooitje inhalen gebeurde uiterst omzichtig) en konden we af en toe experimenteren met rechts fietsen waar links een stuk gebruikelijker is. Dat laatste gebeurde alleen als verkeer ontbrak en laat dat nou zelden het geval zijn op dit eiland. Geparkeerde auto’s bestaan er vrijwel niet: iedereen zit in de auto om zoveel mogelijk belastingvrije brandstof te verstoken, was onze conclusie.

We vonden prachtig strandjes (‘er is er altijd wel 1 uit de wind’ is hier het credo), vonden een Pond (Minne althans, die subiet besloot er eten van te kopen en dat aan ons te trakteren) en als klapper een skate-park. De ukken stepten er twee middagen en waren dolgelukkig.

We verloren er ook wat: Louise, een eerste ondertand. Die werd ook weer ingeruild voor een Pond, de dan weer niet werd uitgegeven maar na een half uur speelgoedwinkel werd opgepond.

Na een week kondigde zich weer een weergaatje aan en tankte we nog wat rood om vervolgens op Frankrijk af te koersen.