Yes, we did it! We zijn supertrots, blij en ook wel iets opgelucht. En zelfs een beetje verdrietig. Dat was met name Minne althans, toen ‘het eiland’ in zicht was en we hem vertelden dat we er bijna waren en aan (ei-)land zouden gaan. Hij had het heerlijk gehad, 15 dagen op zee en eerlijk gezegd wij ook. Want okay, we hebben een paar onverwachte rimpelingen gehad, maar bijna steeds was het prachtig in onze cocoon samen op zee te zijn.
Squalls, kruiszeeen, misselijkheid en haperende onderdelen werden ruimschoots overtroffen door de fantastische momenten waar we eerder al over verhaalden. Dat we met z’n viertjes op pad waren gaf onze crossing ook een extra dimensie. Het was prachtig, gezellig en luxe te varen met opstappers tijdens eerder serieuze overtochten. Het was dierbaar onze reis te kunnen delen en onze opstappers boden een basis voor de oversteek die we nu als gezin konden maken. Maar nu was het fijn te varen met ons eigen mooie systeempje, in onze eigen harmonie, eigen sfeer, met eigen vrijheden en eigenaardigheden.
Een van de meest opvallende bevindingen deze tocht was hoe vanzelfsprekend het varen werd voor Louise en Minne: het klakkeloos accepteren van alleen maar zee zien, het eindeloos samen doorspelen ondanks hoge en/of arelaxte golven en het effect op hun welbevinden door het twee weken non-stop voorradig hebben hun ouders. Waar op korte tochten de aankomsttijd regelmatig gevraagd werd, waren afstand en tijd nu verdwenen. We voeren, we voeren, we voeren over eindeloos veel zee.
Een extra regel moeten we wijten aan de helden Hans en Roos van semi-wedstrijdjacht ‘de Vagebond’. Onze Vagebondgenoot die een hele dag op ons wachtte in Mindelo toen ik ziek was, die een zeil reefde als we weer eens bolletjes aan deden, waarmee we konden kletsen op zee, een peptalk of technisch advies konden krijgen als nodig, die Louise rekenles gaf via de VHF, die rijpe banaan leverde aan Minne, die een veilig lichtje aan de horizon bood in the middle of nowhere (en zoals wederzijds bedacht: ‘het meest luxe denkbare reddingvlot op maximaal 5 mijl afstand’). En ze waren de maatjes die met ons samen het plan opvatte -en dat ook doorzette- naar les Iles du Salut te zeilen om samen de meest memorabele kerst ever te vieren in de oksel van een klein tropisch eilandje aan de rand van de Atlantische Oceaan. Dank Vagebond, dank Hans en Roos! Jullie zijn ongelofelijke schatten!
Voor we over Suriname verhalen en zelfs voor we een blog posten over de drie weken Kaapverden, hieronder een fotoimpressie van de 15 dagen op zee. En dan volgen er later nog wat filmpjes…
Vlak voor vertrek naar ‘de Overkant’ komt op 5 december de Sint toch nog een keer langs! Aan boord dit keer!
De laatste dagen te Mindelo staan in het teken van bevoorrading. En ontkakkerlakkerij van alle verswaren.
Crossing mode: hydrovane en daarom niet de grote maar een klein Nederlands vlaggetje, tros bananen in de radarpaal en de de SSB-kabel-antenne gehesen.
En daar gaan we dan. Vagebond aan stuurboord…
… de Bojangles aan bakboord. Allebei gereefd in verband met de acceleratiewinden tussen Sao Vicente en San Antao
Een etmaal later is de vloot uitgebreid tot drie schepen. In kiellinie de Vagebond, Agape en Bojangles
Ondertussen op de Bojangles: Minne is net wakker en rijgt een vliegende vis aan een haak. Moet je mee kunnen vissen!
De kleine visser heeft zo zijn eigen ideeën over de ideale ‘opzet’
Kijk. Dat werkt. ‘Papa, t, ik zei toch, met roze en blauw moet je vissen’. Justum. Een Mahi Mahi van 110 cm, cq, even lang als de kleine grote visser zelf…
Dat moeten we even aan de Vagebond laten zien…
De hengels kunnen 5 dagen in de kast (Mahi Mahi curry, op de huid, viskoek, uhm, naja, veel mahi mahi). Dus lekker binnen kerst-knutselen onder papieren handleiding van omi Ineke!
Oh denneboom … !
Om de dag ff douchen. Het achterdek is al snel te spannend daarvoor, dus douchen in de kuip
De zon gaat onder. Een vertrouwd silhouet aan de horizon voordat het gereduceerd wordt tot een toplicht…
Als de morgenstond aanbreekt ligt de volgende reeks aas al weer uitgedroogd aan dek …
Half way! Yes! dus half-way muffin!
en een groot half-way kado!
Ook een mooi half way kado. Lekker ff tappen aan de neerhouder.
En dan weer over tot de orde van de dag: VHF-wiskunde-les van meester Hans (ook op de SSB op 8257 USB te beluisteren om 1930 UTC)
Tenminste, als ie niet staat uit te bomen na een mid-ocean-banaan-voor-water-ruil
Na de wiskunde volgt natuurkunde…
… dan knutselen van vliegers…
… en afsluitend: weer oppakken van het weekthema: kerst!
Eindelijk vrij en tijd voor ontspanning: zee-clown zijn
en dat blijf je op zee makkelijk drie dagen, bij gebrek aan hogedruk reiniger
Ondertussen in de mast: pa knutselt aan de schoothoek
En dan is alles weer toppie en kunnen we weer door op ‘Caatjetuig’
Grootzeil, uitgeboomde genua en daartussen een puntje fok. Juist ja, ‘Caatjetuig’, zo noem je dat…
Mooi he, menson?
Gelukkig is de Mahi Mahi achter de kiezen. Dus draadjesvlees met heel veel jus van oma Mieke! Wat een heerlijke en welkome afwisseling!
En dan na zes aardappelen in vette jus uitgeteld in de midscheepse zeekooi dromen van een drukke dag…
Niet wetende wat de volgende dag zou brengen, na het ‘lure-ficeren’ van een tube Frozen-tandpasta. En Wahoo van 130 cm. Jawel, wederom even lang als de visserella zelve..!
De lure…
… en het beest…
… vervolgens een spannende film kijken…
… en dan is de dag al weer voorbij. De Donald Duck spellen en pitten maar weer …
Het risico van lang op zee zitten …
… is dat je een beetje kierewiet wordt …
Maar gelukkig! Net op tijd is daar in de verte (onder de bimini en boven de buiskap) een eiland in zicht !!!!
Hups, snel, de gastvlag moet er nog in! En de feesttoeter paraat!
Door die plotse aanstaande verandering heeft Minne even een verwerkingsmomentje nodig… ‘ik wil nog niet dat we er zijn!’
Bojangles heeft er wel zin an!
Spijker erin en Hans en Roos erin
Champagne erin
En lekker leven is de leus! Onbewoond eiland, billen bloot, kokosnoot, dat werk…
ps: heel veel dank Vagebond voor supercoole foto’s!
Mieke en Dic 30th December 2017
Oh, wat geweldig heerlijk dit alles op de vroege regenachtige zaterdagmorgen te lezen en al die prachtige foto’s te zien (waarbij het gezicht van Louise na de vangst van de reuze wahoo echt wel de topper is van op het juiste moment een foto nemen, fantastisch!!)
Mieke&Dic
Jesse de Metz 30th December 2017 — Post author
Dank lievies! Net nog ff twee fotootjes erbij geplakt… Fijn weekend schatten! XXX
Mieke en Dic 30th December 2017
Wauw, wat een fantastisch mooi verslag met geweldige foto’s!
Niet altijd even geruststellend als de boot diep tussen de golven is gedoken, maar achteraf is dat te “hebben”…
Het lijkt of de kinderen vele vierkante meters tot hun beschikking hebben met alle variatie in hun spel-mogelijkheden.
Minne-fisherman: wat dierbaar!
Kus, Mieke
SybAn 30th December 2017
Zo gaaf! Nu genieten bij Suriname!!
Rinia 30th December 2017
Wat een prachtige foto’s en zo leuk om een inkijkje te hebben in jullie enorm avontuur. Ik heb zelf helemaal geen zeebenen, dus zou ik dit nooit doen, maar dit ziet er zo gaaf uit. En wat leuk om te zien hoe de kinderen zich vermaken, zo lief hand in hand samen naar een spannende film kijken. Het is hier nat en nog eens nat en dit verslag lezen geeft mij een beetje warmte en helemaal het idee dat jullie in Suriname zijn. Een fijne jaarwisseling en nog heel fijne, leuke en gezellige momenten ook met jullie onmisbare partners Hans en Roos. Happy New Year!
Iris Ruisch 30th December 2017
Joehoeee! Jemig wat een avontuur!!!
Geweldig lieve mensen.. hebben echt zó veel bewondering voor jullie en ja..ook jaloezie natuurlijk…jullie flikke t gewoon! Respect! Liefs en alvast de allerfijnste jaarsisseling van jullie leven gewenst! Happy 2018! X
Iris,Peter,Sal & Bodile met knuffel voor Louise!
ps: Bodile kan maar niet geloven dat Louise zo een grote vis heeft kunnen vangen slechts met een tube Prodent;)
Jesse de Metz 3rd January 2018 — Post author
Je hebt wel nog een haakje nodig hoor, naast een lege tube :-). Maar wij waren ook verrast door dit succes 🙂
Liefs dat jullie zo gezellig van je laten horen steeds! Louise is (en wij zijn) vol interesse over in het leven van Bodile, te Amsterdam! Voor jullie ook een heel erg mooi en gezond 2018. Veel liefs! CJLM
Ineke 30th December 2017
Wat een heerlijk gezinsgebeuren……..zo samen dit ervaren te hebben……. dat gaat nooit meer uit de herinneinnering………hand in hand naar de spannende film kijken vinden we ook dierbaar om te zien…….en nu genieten van alles rondom O&N inde tropen………heel bijzonder……..dikke kussen vanuit het Engadingebergte met heel veel sneeuw en alvast fijne oudejaarsavond . We zijn benieuwd wanneer we elkaar op Nieuwjaarsdag kunnen spreken. XXX
BenI
El 30th December 2017
OMG ik denk dat niemand ooit nog deze mate van stoerheid gaat overtreffen. Wat enorm cool zeg. En helemaal met elkaar!!
En dan die vissen: die zijn ook niet mis! Moet je geen goede pets van hebben, dan lig je overboord! Ik zie het al: als ze je niet meer terug laten Jesse dan kan je altijd nog zeevisser (met specialisme mahi mahi) worden.
Ik vind jullie het einde met elkaar. En ik mis jullie!! Dikke nieuwjaars ?
Jesse de Metz 3rd January 2018 — Post author
Die vissen worden razendsnel gesedeerd hoor El. Geen zorgen. We gaan ons nu toeleggen op kleine visjes. Deze joekels zijn haast niet in de koelkast te krijgen 🙂 Jaja, luxeprobleem!
Missen jullie ook. Hoe gaat ie daar? Hoe is de lanceren van de club van Schelto gegaan?
Veel moois voor het nieuwe jaar en heel veel liefs aan alle-5!
Tjabien 31st December 2017
Lieve familie Jesse
Wat een mooie avinturen!
Heel veel plezier in 2018.
Dikke kus Tjabien
Marieke 31st December 2017
Gaaf, gaaf, gaaf!!
Jesse de Metz 12th January 2018 — Post author
Leuk van je te horen Marieke! Hoe is het met you? In een zwart gat gevallen na het verlaten van De Redactie 😉 ?
Cool dat je weer naar St Maarten gaat! Wij weten ng steeds niet welke route we kiezen vanaf de zuidelijke Carieb. Ben benieuwd wat je aantreft straks! Veel plezier en succes daar en liefs!
Maithe 31st December 2017
Lieve De Metzjes,
Wat een prachtig verslag en wat een fantastische foto’s!! Hoe fijn om weer te ontdekken dat je op reis altijd weer goeie vrienden kunt maken. En heerlijk dat jullie zo met z’n viertjes kunnen genieten! Gelukkig schaft de pot afwisselende kost, met zulke stoere vissers aan boord – echt heel gaaf!
Hier ook alles goed, met onar die zijn eigen naam al kan lezen en spellen en Kitai die met 10 1/2 maand loopt… 😉
Vanuit Eemnes wensen we jullie een hele mooie verdere reis toe naar en in 2018!!
Veel liefs,
Maithe, Marco, Onar en Kitai
Jesse de Metz 12th January 2018 — Post author
Zo, ze hebben het tempo er in, die twee ukken. Jemig, wat een Knapperds! Hadden ook niet anders verwacht met zulke ouders 🙂
Hebben het fijn hier. Suriname is heel fantastisch. Volgt later weer meer over. Sterkte in de kou en veel liefs aan de hele fam!
Aranka Crevecoeur 1st January 2018
Mooi weergegeven je ervaring op zee. Nog veel plezier in 2018 en groetjes aan Agape.
Jesse de Metz 12th January 2018 — Post author
Leuk, dank. En ook voor de adviezen over de mail. Hartelijke groet! Jesse
Diederick en Rianne 2nd January 2018
Ha lieve mensen! Geweldige verhalen en fotoos! Super mooi zeg. Geniet van jullie unieke en stoere reis!
Groet, Diederick en Rianne en de kinderen
Marije 5th January 2018
Wat heerlijk om te lezen en te kijken! Supergaaf, die oceaanzeilfoto’s, en wat een leuk idee om eerst naar Iles du Salut te gaan. Heel veel plezier nog met het vervolg!
Hartelijke groet van de Tsuru (van vorig jaar 😉 )
Jesse de Metz 12th January 2018 — Post author
Wat leuk van je/jullie te horen. De Tsuru, dat behoeft geen uitleg hoor 🙂
We kijken nog steeds regelmatig naar jullie blog! Bijzonder in de voetsporen te treden van schepen die we vorig jaar volgden.
Hartelijke groet! J
Hilde-Marieken 8th January 2018
Wat een belevenis zo met zijn viertjes (links en rechts geflankeerd door betrouwbare landgenoten begreep ik). Fijn dat jullie veilig zijn aangekomen aan de andere kant van de Atlantische oceaan. Hadden wij hier (OLVG) toch wat zorgen om op voorhand ;-). Foto’s zijn prachtig en de kids zijn zo groot geworden! En/of wijzer door deze unieke levenservaring. Wij zijn inmiddels retour van ons transatlantische uitstapje (Canada) alwaar de temperaturen wat minder aangenaam waren (tot -35 graden Celcius). Desalniettemin (of juist daardoor) een onvergetelijke reis! Voor jullie nog de allerbeste wensen voor 2018 (het jaar waarin we hopelijk toch ook weer samen een cappo kunnen drinken, maar haast je/jullie vooral niet!) Liefs HM, Niels en kids